Een van de redenen waarom we in 2016 begonnen zijn met het intergreren van veganistisch proteïnepoeder in ons assortiment, was dat de meeste producten op de markt destijds, net als nu, niet alleen een bijzonder eenzijdig profiel hadden met betrekking tot hun eiwitbronnen (meestal erwten- of sojaproteïne). Bijna alle producten vertrouwen daarnaast ook nog steeds op kunstmatige zoetstoffen die in strijd zijn met de basisfilosofie van plantaardige proteïnepoeders. 

In dit artikel willen we je een aantal van de meest gebruikte kunstmatige zoetstoffen laten zien, uitleggen waarom wij er tegen zijn om deze te gebruiken – en welke alternatieven er zijn.

Kunstmatige zoetstoffen zijn overal te vinden: niet alleen in light-frisdranken en proteïnepoeders, maar ook in tandpasta, yoghurt, hoestsap, kauwgom, vruchtensap en saladedressings. En als de Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) bijvoorbeeld verklaart dat er geen gezondheidsrisico's verbonden zijn aan kunstmatige zoetstoffen, dan moet je weten dat dit onderzoek gebaseerd is op een dagelijkse consumptie van kunstmatige zoetstoffen die minder dan 500 ml van een lichte frisdrank per dag bevat – waarbij geen andere verborgen bronnen van kunstmatige zoetstoffen worden meegeteld.

Welke kunstmatige zoetstoffen bestaan er?

Naarmate het gebruik van chemische stoffen in voedingsmiddelen zich ontwikkelt, komen er al sinds jaren telkens nieuwe, kunstmatige zoetstoffen op de markt. De meest gebruikte stoffen zijn tegenwoordig:

• Aspartaam
• Acesulfaam-K
• Cyclamaat
• Neohesperidine
• Saccharine
• Xylitol

Op enkele kunstmatige zoetstoffen uit deze lijst willen we hieronder wat dieper ingaan.

1. Aspartaam

In de VS is aspartaam al meer dan 35 jaar toegelaten. Het mag niet worden gebruikt door mensen met de aangeboren stofwisselingsziekte fenylketonurie. Daarom moeten alle voedingsmiddelen die aspartaam bevatten de vermelding 'bevat een bron van fenylalanine' dragen. Aspartaam is niet hittebestendig, dus wordt het alleen gebruikt in voedingsmiddelen die niet zijn verhit.

Een recente studie, gepubliceerd in het American Journal of Industrial Medicine, concludeert dat herbeoordeling van aspartaam dringend wordt aanbevolen vanwege mogelijke carcinogene effecten. Het onderzoek toonde naast dit vermoeden ook aan dat aspartaam naast de verwachte bijwerkingen zoals hoofdpijn, migraine en duizeligheid ook het geheugen beïnvloedt en oxidatieve stress in de hersenen veroorzaakt.

2. Acesulfaam-K

Acesulfaam-K (of Ace resp. Ace K of E950) is in onze ogen waarschijnlijk de meest bedenkelijke kunstmatige zoetstof überhaupt en wordt vreemd genoeg juist vooral in veganistische proteïnepoeders van veel fabrikanten steeds vaker gebruikt – ook vanwege zijn hittebestendigheid. Het kan niet door het milieu worden afgebroken en wordt daarom in Duitsland steeds meer in plantaardige levensmiddelen (die acesulfaam-K uit de grond opnemen) en in drinkwater aangetoond.

Acesulfaam-K werd in de jaren 70 voor het eerst onderzocht. Toen al kwamen de wetenschappers tot de conclusie dat Acesulfaam-K mogelijk kankerverwekkend is bij ratten. Door wetenschappelijke tekortkomingen in het onderzoek werd hieraan echter niet veel gehoor gegeven – en de opkomst van acesulfaam-K als kunstmatige zoetstof kon ongestoord verlopen.

Verdere studies volgden. Ze kwamen tot de conclusie dat acesulfaam-K de hersenfunctie beïnvloedt, storingen van het kijkvermogen veroorzaakt, hoofdpijn, depressie en leverbeschadigingen bevordert. Er is ook een verband gelegd tussen de chemische stof 'dichloormethaan' (ook wel DCM genoemd) die acesulfaam-K bevat en geestelijke verwarring. Tot op heden zijn er nog geen conclusies uit deze resultaten getrokken.

Hoe schadelijk zijn kunstmatige zoetstoffen?

Zoals zo vaak in het leven is de hoeveelheid allesbepalend. En wanneer natuurlijk, maar suikervrij en dus calorievrij of caloriearm gezoet moet worden, zijn de opties sterk beperkt. Zo is de natuurlijke calorievrije zoetstof stevia bijvoorbeeld vele malen duurder dan elke verkrijgbare kunstmatige zoetstof, waardoor het voor gebruik op grote schaal in de levensmiddelenindustrie gewoonweg onaantrekkelijk is. Ook het smaakverschil met reguliere suikers willen veel consumenten niet accepteren. Daarom wijken ze liever uit naar producten met kunstmatige zoetstoffen zoals acesulfaam-K.

Veel onderzoeken naar de gevaren van kunstmatige zoetstoffen laten vragen open of zijn wetenschappelijk niet ondubbelzinnig. Maar de vraag die iedereen zich onafhankelijk daarvan echter zou moeten stellen, is vooral hoe men in principe wil eten: ongeacht de mogelijke schade voor de gezondheid – wil ik mijn lichaam voorzien van stoffen die – volledig tegen de natuur in – helemaal niet afgebroken kunnen worden? Stoffen op basis van organische chloorverbindingen die chemicaliën bevatten die in het minst erge geval geen nut hebben, maar mogelijk grote schade kunnen veroorzaken?

We hebben maar één lichaam en alleen dit ene leven. Getrouw aan dit fundamentele feit voeden we ons in de Alpha Foods-familie en ontwikkelen en produceren we ook de producten onder deze naam.

Referenties

• http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/24436139
• https://dx.doi.org/10.1038/nature13793
• https://dx.doi.org/10.1080/10937404.2013.842523
• http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1570055/
• http://www.plosone.org/article/info%3Adoi%2F10.1371%2Fjournal.pone.0070257

Maria Da Silva